Stage HBO PABO van studente Melissa

Stage PABO - Melissa

Om 7 uur kom ik aan op de school. Mijn klas wordt preescolar genoemd en de kinderen zijn 3-5 jaar. Sommige kinderen zijn om 7u al aanwezig. Om 7.30 beginnen de lessen. Op dat tijdstip is nog maar de helft aanwezig, de andere helft zit te ontbijten in de klas (onder ontbijt verstaan ze hier: lolly's, chips, koek en andere zoetigheden). Dat 'ontbijten' gaat eigenlijk de hele dag door. De dag begint met het zingen van het nationale lied. De vlag wordt tevoorschijn gehaald en de kinderen staan in 2 rijen (jongens links, meisjes rechts) opgesteld.

Mijn stagedag

Daarna volgt een soort ochtendgymnastiek en het zingen van nog meer liedjes. Tijdens dit ochtendritueel komen er nog wat leerlingen binnendruppelen die vervolgens ook eerst nog gaan ‘ontbijten’.De klas bestaat officieel uit 29 leerlingen maar elke dag komen minimaal 7 leerlingen niet opdragen. Om 8 uur neem ik het eerste groepje kinderen mee naar mijn eigen klaslokaal. Dat is natuurlijk wel heel tof want vorige week moest ik nog buiten zitten om Engelse les te geven. Maandag ben ik begonnen met de cijfers (1-10). Het is echt heel leuk om te zien hoe snel de kinderen het oppakken, maar hun uitspraak laat soms wat te wensen over omdat sommige letters voor hun heel moeilijk zijn. Na het ‘serieuze’ gedeelte heb ik een spelletje gedaan en een liedje aangeleerd. Het was lastig, maar zingen en dansen vinden ze hier geweldig zeker als de juf dan ook nog eens gek mee doet. Om half 9 is er pauze.

Voor de klas

Tijdens de pauze worden ook weer de meest zoete dingen uit de tassen gevist of wordt er een bezoekje gebracht aan het kraampje. Wat me wel opvalt is dat de kinderen vrij losse handjes hebben en elkaar vaak slaan op stompen. Verder zijn de kinderen niet echt kleinzerig. Ik heb ze rare stunten zien uithalen maar huilen doen ze niet snel. Na de pauze volgen weer 2 lesjes van een halfuur. Ik merk dat de leerlingen niet echt gewend zijn om les te krijgen want ze kunnen moeilijk luisteren en stilzitten. Dit resulteert erin dat ik vaak toch streng moet optreden om ze ervan te overtuigen dat het wel belangrijk is dat ze meedoen en luisteren. Gelukkig deelt de directrice deze mening met mij en heeft zij de kinderen dan ook nog even goed toegesproken. Na het geven van de lessen ga ik observeren in klas. En ik moet zeggen ik heb nog nooit zo ongestructureerde, chaotische, drukke klas gezien. De kinderen lopen zomaar de klas uit. Pakken een stoel en gaan gewoon buiten zitten. Sommige kinderen doen niet mee en gaan zitten klieren met speelgoed of objecten die je absoluut geen speelgoed meer mag en kan noemen. De juf is volgens mij al blij met de 10 leerlingen die wel meedoen. Tijdens de activiteiten duwen en slaan de kinderen elkaar vaak en wordt er niet geluisterd naar de leerkracht. Dit is dan ook de rede dat ik een regelsysteem heb opgesteld. Ik heb er ook een stickersysteem aangekoppeld. Dat betekent dat de leerlingen, mits zij goed gedrag vertonen, een ster krijgen. Als ze meer dan 3 sterren hebben aan het einde van de week verdienen ze een sticker. De kinderen kwamen meteen al vragen of ze hun ster al hadden verdient en ze wezen elkaar constant op elkaars fouten. Dit gaf echt voldoening. Als dit systeem 2 weken gehanteerd wordt hoop ik echt verschil te zien. Ook mijn mentor was heel blij, terwijl de regels voor zich spreken, werden deze regels niet gehandhaafd. Ik heb systeem en de regels zelf mogen uitleggen in de klas, in het Spaans! ’s Middags ben ik vaak bezig met voorbereiden en maak ik een plannen naar aanleiding van de observaties voor mijn mentor Inés om te zorgen dat het lesgeven beter gaat en hoe zij de leerlingen beter in de hand kan houden. Ik vind het super leuk dat ik Inés kan helpen en dat zij natuurlijk ook mij dingen leert. Inés is echt heel erg vereert dat ik bij haar in de klas stageloop, ze ziet het ook als een ultieme voor haarzelf en de kinderen. Ik leer de kinderen ook al steeds beter kennen. En kan eindelijk een beetje de namen onthouden. Mijn mentor vertelt ook over de achtergronden van deze kinderen. Sommige kinderen zijn echt heel arm. En als ik de verhalen aan hoor voel ik me echt heel rot! De leerkracht betaalt ook vaak hun tussendoortje omdat ze dat zelf niet kunnen betalen. 1 meisje weet niet wie haar moeder is en weet ook niet wanneer ze jarig is. Ze is te vondeling gelegd en is gelukkig geaccepteerd door haar nieuwe moeder. Deze is helaas heel arm, maar het is wel fijn dat dit meisje wel naar school kan. Helaas heeft ze wel een enorme achterstand en kan ze niet praten en is haar motoriek heel zwak. Ik probeer vaak even 20 min per dag vrij te maken om 1 op 1 met haar te werken. Hopelijk kan ik iets doen.

On-Stage, MVO stages in Ecuador en Nicaragua (bron)

Lees meer over de opleiding HBO PABO